SAMİR HƏSRƏT: Məni sevdiklərim yaşadır Allah

Məni sevdiklərim yaşadır Allah

 

Sevgi axtararkən kədər tapmışam                              

Ümidim payıza, qışadır Allah.

Yenə də ayrılıq qapımı döydü

Sevinclə kədərim qoşadır, Allah.

 

Çoxunu gözümdə mələk görmüşəm

Çoxunun qəlbində kələk görmüşəm.

Çoxunda bir cılız ürək görmüşəm.

Yaxşılıq etsəm də boşadır, Allah.

 

Bəxtlə qismətimin gözü kor oldu

Həsrət də hicran da mənə yar oldu.

Bu dünya gör necə mənə dar oldu

Məni sevdiklərim yaşadır, Allah.

 

 

Mənə sənsizliyi yaşatma gülüm

 

İstəsən ölümə elçi düşərəm

Alovda yanaram, odda bişərəm              

Səninlə bir ömür birgə yaşaram.

Mənə sənsizliyi yaşatma gülüm.

 

İstəsən ömrümü verərəm sənə.

Mən boyun əyərəm kədərə qəmə.

Yetər ki, ayrılıq bəxş etmə mənə

Mənə sənsizliyi yaşatma gülüm.

 

 

Qəlbində yanar bir közə dönərəm

Dilində ən gözəl sözə dönərəm.

Mən sənsiz günəştək yanar sönərəm

Mənə sənsizliyi yaşatma gülüm.

 

Ömrümün sənsizlik çağı

Yatağım soyuqdur əllərim kimi

Ürəyim isinməz şirin sözündən.  

Həsrətin ruhumu incidir mənim

Dərd gəlib yuvasın qurub dizimdə.

 

Ömrümün sənsizlik çağındayam mən

İçimdə son ümid çöpü də sönüb.

Hər zaman sevginlə gülən ürəyim

Gör necə sakit bir adaya dönüb.

 

İlahi, nə olar ovut qəlbimi

Yandırır qəlbimi bu hicran dağı.

Onun gözlərindən gözümə nur ver

Həsrətdən gözlərim kor olub axı.