MERAL İŞLEYEN TUFAN & CEZAYİR CENGİZ – YENİ ŞEİRLƏR – FOTO VİDEO
KORKMALISINIZ AZİZİM!
Beyaza, kara diyenlerden Güneşe, kara çalanlardan.
Cahilliklere adet, töre diyenlerden
Gavura özenip medeniyet diyenlerden.
İnsan müsveddelerinden değil de,
Bir tek Allah’ tan korkmalısınız Azizim…
Mazlumların ahından, yetim, öksüz, kul hakkından.
Sessiz çığlıkların çığ olup,
Sizi yutmasından korkmalısınız Azizim.
En büyük divandan Mahkeme- i Kübra ‘dan
Bir tek Allah’ dan korkmalısınız Azizim…
Haksızlığa göz yumanlar,
Tarafını belli etmekten çekinenler,
Menfaatleri uğruna el etek öpenler,
Paraya, pula, çula, saltanata, puta tapanlar.
En büyük divandan Mahkeme-i Kübra’dan
Bir tek Allah’tan korkmalısınız Azizim…
Sözde hepsi insandır güya…
Özde kaçı insandır aslında?
Yüreğinde insaniyeti, merhameti, adeleti.
Vicdan terazisi olmayanı insandan sayma Azizim.
Nice iblisler insan kılığında unutma Azizim.
Bir tek Allah ‘tan korkmalısınız Azizim…
İnsanı insandan kayıranlar, ayıranlar…
Bu dünyada yeryüzü varsa, gökyüzü de var.
Bu dünyanın altı varsa üstüde var.
Cennet ve cehennemde var.
En büyük divandan Mahkeme- i Kübra ‘dan
Bir tek Allah’ tan korkmalısınız Azizim…
Pressaz.az şeiri Cezayir Cengizin ifasında təqdim edir:
KUŞLAR, CEHENNEMDE DE ŞARKI SÖYLER!
Son sözümü söylemedim daha…
Bitmedi davam bitmeyecek.
Mazlumlar, çaresizler, haklılar adına.
Onlar kazanana dek devam edecek.
Ben, ruhumdaki yüksek surları aşmışım.
Düz yolda mı tökezleyeceğim?
Kuşlar, cehennemde de şarkı söyler…
Asi yüreğime, düşüncelerime kelepçe vurabilir misin?
Prangalar takabilir misin?
Tarafsız olmamı nasıl nasıl bekleyebilirsin?
Zalimden, hainden, eşkıyadan yana olmadığımı,
Hakkın, adaletin, doğruların, mazlumların
Saflarında, yanlarında olduğumu bilesin.
Hayallerimi yok sayabilir misin?
Benim, ben olmama nasıl engel olabilirsin?
Çoşkun dalgalarıma nasıl set çekebilirsin?
Hayallerimi nasıl yok sayabilirsin?
Ruhumdaki devrime nasıl karşı durabilirsin?
Benimle savaşa girdiysen eğer
Yenmeyi değil, yenilmeyi bekleyeceksin.
Ben, ben yenilmem bilesin.
Tüm düşüşleri, yenilgileri
Kaybolduğun çıkmaz labirentleri ezberledim.
Dönüyorum davamın yoluna.
Dönüyorum herkesten uzak,
Kendime yakın bir yere.
Dönüşüm kendime, benliğime.
Ruhumdaki tüm kandilleri,
Ve farkındalık ışığını yakıp koşacağım.
Bırakacağım zifiri karanlık ardımdan baksın.
Bitmedi davam bitmeyecek.
Kazanana kadar devam edecek.
Kuşlar, cehennemde de şarkı söyler…
Son, son sözümü söylemedim daha…
Pressaz.az
