ELMAN ISRAFILOĞLU: RUHUMU GÖYLƏRDƏN ENDİRMƏ ALLAH

 

  

Elman İsrafiloğlu  – AYB,AJB-nin üzvü, “Quruluş” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru, “Sözlü sehrli dünya ”  ədəbi məclisinin sədri

           

 DANIŞIR

Dünya başdan başa dəyişib, atam,

Nadan “alim” olub, sözdən danışar.

Üzə boya çəkmək yaman dəb olub,

Boyalı boyasız  üzdən danışar.

 

Bu dünya  əyilir  nadan sözünə,

Nadanın tir batmır niyə gözünə?

Doğru öz abrını çəkir üzünə,

Yalançı  qışqırır düzdən danışar.

 

Adam var getdiyi yolda sürüşər,

Ona çox adamlar baxıb gülüşər.

Haqq, haqsız yanında tez gözdən düşər,

Hamı nəzər dəyən  “göz”dən danışar.

 

Namərd  mərd yanında hər cür don geyər,

Yaxşı insanların ömrünü yeyər.

Ağıllı susanda , namərd söz deyər,

Kül  közün  yerinə, közdən danışar.

 

El ilə sevinib, deyib-gülməyən,

Olar nadan adam, olar haqq əyən.

Yoxuşu əsayla qalxa bilməyən,

Bir ahıl qoca da dizdən danışar.

 

İstərəm hər zaman qurub-yaradam,

Yaxşı iş görənə mən qol-qanadam.

Ay Elman, haqq yola nabələd adam,

Cığırdan danışır, izdən danışar.

 

 

RUHUMU GÖYLƏRDƏN ENDİRMƏ ALLAH

Göylərə yol gedən iz var sinəmdə,

Qayalar çapmağa söz var sinəmdə.

Dünyanı isidən köz var sinəmdə,

Söndürmə bu közü, söndürmə Allah.

 

Qoyma bu əllərim harama dəysin,

Yandır, yollarımdan haram ərisin.

Qoyma mərdin yolun nadanlar əysin,

Nadanı üzümə güldürmə Allah.

 

Zamanla yüklənib yol gedir qatar,

Sözün üzunluğu göylərə çatar.

Bu fani dünyadan  canımı apar,

Amma, gəl ruhumu  öldürmə Allah.

 

Gəzib bu dünyada haqqı aradım,

Dərib bu göylərdən bulud qopardım.

Özümlə dünyadan bir söz apardım,

Ruhumu göylərdən endirmə Allah,

Sözümü göylərdən endirmə Allah.

 

 

BİR ONU BİLİRƏM

Ulduzlar səmadan asıldığı tək,

Baxışın gözümdən asılı qalıb.

Bir himə bəndir ki, göz yaşım axa,

De,” bir ulduz axdı”, xəyala dalıb.

 

Gecənin qoynuna qısılsam da mən,

Ayın işığında qalıb gözlərim.

Köksündən sevgimi aparmaq üçün,

Yağır gecələrə, yağır sözlərim.

 

Yağırsan üstümə qaranlıqlar tək,

Bu gecə ağlayır gözündə kədər.

Tutub gecələrin ətəklərindən,

Baxışım yol gedər sabaha qədər.

 

Bal dammır hər eşqin pətəklərindən,

Mən tuta bilmirəm , ta əllərindən.

Dönüb göz yaşına sel olacağm,

Axıb  düşəcəyəm, ta gözlərindən.

 

Bir gün itəcəyəm sənin gözündə,

Yazdığın o sevgi məktubları tək.

Bir gün itəcəyəm sənin sözündə,

Gözündən axacaq yaş ətək-ətək.

 

Sapanda qoyulub atılan daş tək,

Mənim ürəyimdən ta atılıbsan.

Hara düşəcəksən, nəyə dəyəssən?

İndi sən harada  lövbər salıbsan?

Bir onu bilirəm mənsiz qalıbsan.

Bakı. 08.07.2018-ci il.

 

 

KÜSMÜŞƏM ÖZÜMDƏN

Qısılıb dünyaya  tənha qalmışam,

Sənli xəyalları qucaqlamışam.

Özümə sığınıb hey ağlamışam,

Küsmüşəm özümdən,küsmüşəm,gülüm.

 

Aylar ilə dönür zaman dəyişir

Həsrətin mənlə yox, vaxtla görüşür,

Ötən günlər sınır, ömrümdən düşür,

Küsmüşəm özümdən,küsmüşəm,gülüm.

 

Yığıb gözlərimə sevgi dağını,

Yaşaram ömrümün sənsiz çağını.

İtirib ömrümün  yaraşığını,

Küsmüşəm özümdən,küsmüşəm,gülüm.

 

İndi gəlin köçüb  sevinc gözümdən,

Asılıb həsrətin soyuq sözümdən.

İncimişəm, gülüm, özüm-özümdən,

Küsmüşəm özümdən,küsmüşəm,gülüm.

 

Daha xoşlamıram gələn səhəri,

Daha səsləmirəm ötən günləri.

Səni gözü yaşlı qoyandan bəri,

Küsmüşəm özümdən,küsmüşəm,gülüm.

 

Sevdirə bilmədim ünümü sənə,

Öyrətdim həsrəti, dözümü sənə.

Öyrədə bilmədim özümü sənə,

Küsmüşəm özümdən,küsmüşəm,gülüm.

23.04.2019-cu il.

 

 

SEVDİRƏ  BİLMƏDİM ÖZÜMÜ SƏNƏ

Ömrümdən ələdim sevgimi sənə,

Verdim əbədilik qəlbimi sənə,

Uzatdım dar gündə əlimi sənə,

Sevdirə bilmədim özümü sənə.

 

Sənə sevgi verdim, mən qucaq-qucaq,

Sevgindən qəlbimdə, qaladı ocaq.

Demə, səndən mənə, dərd-qəm qalacaq,

Sevdirə bilmədim özümü sənə.

 

Aylarla, illərlə səni səslədim,

Qəlbimdə sevginə hörmət bəslədim.

 Sevgi yollarında səni gözlədim,

Sevdirə bilmədim özümü sənə.

 

Sevgidə sevmirəm mən hiylə, kələk,

Mənim də bir zaman üzüm güləcək,

Baxtımı beləcə yazıbmış fələk,

Sevdirə bilmədim özümü sənə.

 

Özümü öymədim başqaları tək,

Axdım yanağından göz yaşları tək.

Dərdin qəlbə çəkən “naxışları” tək

Sevdirə bilmədim özümü sənə.

 

İtirdim səninlə getdiyim yolu,

İtirdim sən deyən o,son “sağ ol”u.

Bir ömür yaşadım xatirə dolu,

Sevdirə bilmədim özümü sənə,

Tanıda bilmədim özümü sənə.

25.04.2018-cu il.

 

YOL TAPA BİLMİRƏM, QƏLBİNƏ SƏNİN

Düşmüşəm dünyanın burulğanına,

Mən düşə bilmirəm sevgi bağına.

Düşüb gecələrin qaranlığına,

Yol tapa bilmirəm, qəlbinə sənin.

 

Göylər bağlayıbdı  yolu üzümə,

Buludlar  baxmayır daha sözümə.

Ayrılıq nəğməsi düşüb izimə.

Yol tapa bilmirəm, qəlbinə sənin.

 

Rəsmin çəkdiyin söz, mənə oxşayır,

Sevgilər doğulur, yanır, yaşayır.

Ayaq səslərini zaman daşıyır,

Yol tapa bilmirəm, qəlbinə sənin.

 

Günlər gözlərimdən axır su kimi,

Göylər  saxlayammır, ta əllərimi.

Külək qovalayır yola səsimi,

Yol tapa bilmirəm, qəlbinə sənin.

 

Getdiyim yolların rəngi dəyişib,

Yollar öz rəngini sənlə bölüşüb?

Yağış tək payızın gözündən düşüb,

Yol tapa bilmirəm, qəlbinə sənin.

 

Əlimi əlindən üzüb gedirəm,

Dərdli-qəmli səni süzüb gedirəm.

Yoluma sənsizlik düzüb gedirəm.

Səndən yox, özümdən, küsüb gedərəm,

Yol tapa bilmirəm, qəlbinə sənin.

29.04.2019-cu il.

 

 

GÖZ YAŞININ RƏSMİ

Göz yaşını

çəkmək üçün,

Nə rəssam ,

nə fırça,

nə də ki,

boya lazımdı.

Bir acı söz kifayətdi,

ürəyini ağrıda…

18.02.2018-ci il.

 

SEVGİ İSTƏYİRDİ,

GÖZ YAŞLARIM…

 

Sözümü asimandan dərdim,

düzdüm,

qırçın-qırçın

bulud kimi dağılmış

tellərinə…

Əllərim qanayırdı…

 

Yerdən bir daş götürüb

atdım dənizə-

Hava dənizinə

Dəniz daşı

saxlaya bilmədi

qucağında

Dəniz ağır idi,

yoxsa ki,

atdığım  daş?

Atdığım daş

güllərlə dolu

güldanı sındırdı.

Sular selə döndü,

qızıl gül öldü…

 

Göz yaşlarımda

səni saxlaya bilmədim.

Qızıl gülün tikanları

qanatmışdı əllərimi…

Sevgi istəyirdi,

göz yaşlarım…

Əllərim qanayırdı…

13.07.2018-ci il.

 

 

Pressaz.az